گروه بورس|ثریا نیکوصفت|
روز گذشته خبری مبنی بر الزام حمایت 5 بانک بزرگ از بازار سرمایه در رسانه‌ها منتشر شد، این موضوع می‌تواند به معنای آن باشد که مدیران و مسوولان دولتی در شرایط فعلی هیچ راه‌حلی جز کمک گرفتن از بانک‌ها ندارند چراکه طی یک‌سال گذشته تصمیمات متفاوتی درباره رونق بازار گرفته شد اما متاسفانه هرکدام بنا به شرایط اقتصادی و بازار سهام پس از اجرا شدن تنها در بازه کوتاه‌مدت کمک حال تالار حافظ شدند.
درست سال گذشته درچنین روزهایی بود که کارشناسان و فعالان نزول بازار را روندی طبیعی برای فروکش شدن تب تند می‌دانستند و بر این باور بودند که حال بورس خوب می‌شود، در این راستا بودند سهامدارانی که با نگرانی از حذف سرمایه خود دل را به دریا زدند و بیش از نصف سرمایه خود را راهی بانک‌ها کردند و تنها یک‌سوم اندوخته‌های خود را در بازار سهام باقی گذاشتند، البته برخی دیگر به طمع سودهای کلان سال92 با تزریق نقدینگی به بورس در انتظار رشد پلکانی سرمایه خود بودند که متاسفانه زیان‌های مکرر رویای آنها را بر هم زد! در این میان با گذشت یک‌سال و چند ماه از سیر نزولی بازار، مدیران بورسی هنوز هم وعده روند بهبودی بازار را می‌دهند. اما سوالی که در این‌جا مطرح می‌شود، این است در چنین روزهایی سهامداران رمقی برای معامله دارند؟!
درکنار همه وعده‌هایی که تاکنون توخالی بوده، مسایل داخلی و خارجی هم یکی دیگر از علت‌های تحولات منفی بازار شد، طولانی شدن مذاکرات هسته‌یی که متاسفانه یا خوشبختانه هر موضوع و تصمیم‌گیری در بورس را وابسته به خود و البته درگیر ابهام کرده، جنگ‌های منطقه‌یی و تاثیر نه‌چندان جالب آن بر بازار سرمایه، تصمیمات گاه و بی‌گاه مجلسی‌ها درباره رونق بازار که البته تاکنون هیچ نتیجه‌یی در بر نداشته. با این اوصاف باید در انتظار ماند و دید که بانک‌ها تا چه اندازه خود را مسوول نجات بازار سرمایه می‌داند؟!
بورس درگیر تصمیمات هر روزه
در این‌باره یک کارشناس بازار سرمایه به «تعادل» گفت: زمانی که بازار روزهای کسل‌کننده‌یی را سپری می‌کرد، می‌توانست یکی از دلایل آن را نبود یکی از گروه‌های معاملاتی عنوان کرد، اما با بازگشایی نمادهای پالایشگاهی و پتروشیمی این روند بار دیگر از سر گرفته شد چراکه هنوز نرخ خوراک به قطعیت تعیین نشده ازسوی دیگر برخی صورت‌های مالی شرکت‌ها شفافیت لازم را برای بازگشت معاملات جذاب به تالار را ندارند. بنابراین زمانی که فعالان بازار بازگشت پتروشیمی‌ها را راه نجات بورس می‌دانستند دقیقا این موضوع بازتابی عکس داشت و ناامیدی سهامداران را بیش از پیش کرد. میثم رادپور در ادامه بیان کرد: پس از آن زمانی که نتیجه توافق مذاکرات هسته‌یی اعلام شد، بالاخره بازار پس از چندین ماه واکنش نشان داد، واکنشی که پیش‌بینی می‌شد در مدت زمان طولانی شاخص را به جایگاه مطلوبی برساند تنها چند روز مشکل‌گشا تالار شیشه‌یی شد. وی رفتار و تصمیمات دولت در بازار سرمایه را بی‌تاثیر بر روند فعلی بازار نداست و گفت: کسری بودجه ازسوی دیگر موجب شد تا بازار سرمایه بار دیگر قربانی شود، تصمیماتی که طی چند ماه اخیر دولت برای تحولات بورس درنظر گرفته است هم تا حدودی
موجب شده تا ابهامات معاملاتی در تالار شیشه‌یی بیشتر شود. رادپور بیان کرد: اگر قیمت‌ها در بورس ارزنده است پس چرا تاکنون نقدینگی برای خرید سهام به بورس تزریق نشده؟ اگر هم نقدینگی به بازار آمده چرا هیچ تاثیری نداشته است؟ بااشاره به این موضوعات باید گفت میزان نقدینگی که به واسطه عرضه‌های اولیه به بورس آمده فقط و فقط در کوتاه‌مدت و چند روز توانسته جو بازار را مثبت کند که البته مثبت شدن آن هم پیامدهایی مختلفی به تالار به همراه داشت. این کارشناس بازار سرمایه درخصوص حمایت بانک‌ها از بازار سرمایه اظهار کرد: حمایت بانک‌ها از بازار سرمایه تاکنون تنها درحد یک خبر مبهم بوده که دستورالعمل قطعی نسبت به میزان و مدت این حمایت تعیین نشده است. بنابراین فعلا نباید هیچ خشنودی نسبت به این خبر داشت چراکه چند هفته گذشته برخی فعالان بر این باور بودند که کاهش نرخ سود سپرده بانکی تاثیر بسیاری بر بورس می‌گذارد. درصورتی که پس از چند روز رییس سازمان بورس عنوان کرد که کاهش نرخ سود سپرده‌های بانکی به منظور تزریق نقدینگی به بازار سرمایه نبوده است. بنابراین کور سوی امیدی که برای سهامداران ایجاد شده بود، بار دیگر از بین رفت.
کنترل تورم همیشه راه چاره نیست
رادپور بااشاره به کنترل تورم درکشور و تاثیر منفی آن بر بازار سرمایه بیان کرد: زمانی که اسم دلالان به میان آورده می‌شود، اکثریت بر این باورند که دلالان بازار را کاملا از روند طبیعی خارج می‌کنند و سودهای کلانی نصیب خود می‌کنند. درصورتی که دلالان خوب نیاز هر بازاری برای طی شدن معاملاتی جذاب هستند، تورم گاهی اوقات دقیقا مانند حضور دلالان عمل می‌کند. تورم معایب و تاثیرات منفی در زمینه‌های مختلفی دارد اما حذف کامل آن یا کنترل نابجا باعث می‌شود تا گردش نقدینگی، معاملات و روند بازار‌های مختلف با مشکل همراه شود.
