فراز جبلی یکی از چهره‌های جدید دوره قبل انتخابات اتاق بازرگانی، محمدحسین برخوردار بود که عنوان منشی، به هیات رییسه اتاق بازرگانی تهران نیز راه یافت. برخوردار را معمولا با نام مجمع واردات می‌شناسند و تقابل وی با کمیسیون واردات چند بار به سوژه رسانه‌ها بدل شد.
شما در دوره قبل هم در لیست پیشگامان بودید و هم در لیست مجمع فعالان توسعه حضور داشتید. این دوره استراتژی شما چیست؟
باید دید نظر آقایان چیست و چه گروه‌هایی می‌آیند. من معتقدم قبل از بحث لیست باید این سوال را مطرح کرد که اصولا چه کسانی باید به اتاق بیایند. واقعیت این است که روابط دولت و بخش خصوصی تغییرات عمده‌یی کرده است. بخث خصوصی در حال حاضر تحریم را کاملا لمس می‌کند و در عین حال در حال حرکت به این سمت است، هم کالای اولیه خوب وارد کند، هم تولیدات کارا داشته باشد و از سوی دیگر صادراتی قوی را در دستور کار قرار دهد. در کنار تمام این موارد موضوع حقوق مصرف‌کننده هم به بحث روز بدل شده است. تمام این واقعیت‌ها ما را به این سمت می‌برد که نیاز به بخش خصوصی توانمند و با دانش کافی در زمینه تولید، تجارت خارجی و صادرات هستیم. به همین دلیل باید اتاقی متشکل از نخبگان بازرگانان و صنعت داشته باشیم که این نخبگان با علم و دانش خود باید اتاقی جدید بسازند.
صحبت شما مورد قبول تمام افراد است. اما این سوال اینجا مطرح می‌شود که اگر بحث به همین سادگی است چرا تا این اندازه اختلاف در اتاق بازرگانی وجود دارد؟
پنج انگشت هم به یک اندازه نیستند. اختلافات در خارج اتاق بازرگانی هم وجود دارد. باید اختلافات کنار گذاشته شود به‌ویژه آنکه اختلافات جزیی است و همگی در مسیر اسناد بالادستی قدم بردارند.
در دوره قبل چند بار اختلافاتی میان مجمع واردات و کمیسیون واردات ایجاد شد. ریشه این اختلافات چه بود؟
ما با کسی اختلاف نداریم. در واقع ما هیچ کس را در اندازه‌یی نمی‌بینیم که با ما اختلاف داشته باشد. مجمع واردات از بزرگ‌ترین واردکنندگان تشکیل شده‌اند که دور یکدیگر جمع شده‌اند. این نهاد نخستین تشکل خصوصی واردکنندگان بود و زمانی که هیچ کس جرات نمی‌کرد به‌عنوان نام واردکننده افراد را دور یکدیگر جمع کند این تشکل ایجاد شد. در حال حاضر این نهاد بزرگ‌ترین واردکنندگان ایران را در مجمع عضو کرده است و تمام اعضا برندهایی شناخته شده هستند. به همین دلیل ما خود را با کسی قیاس نمی‌کنیم و ریشه‌دار هستیم.
نظر شما درباره ابطال کارت بازرگانی زمانی که اختلاف نظر بین اعضا وجود دارد چیست؟
اگر شخصی تخلفی نکرده باشد و فقط مساله اختلاف نظر باشد نباید کارت وی باطل شود و در دوران ما هم هیچ‌وقت این اتفاق رخ نداد.
رابطه اتاق بازرگانی با دولت را در دوره گذشته چگونه برآورد می‌کنید؟
وقتی اتاق بازرگانی کار کارشناسی خوب ارایه دهد دولت مطمئنا استقبال خواهد کرد. دولت‌ها همیشه تشنه کار کارشناسی هستند و هر موقع که اتاق بازرگانی توانست کار کارشناسی مفیدی ارایه دهد دولت هم از آن استفاده کرد.
سوال خود را به شکل دیگری بپرسم. در حال حاضر دولت و اتاق بازرگانی از طریق شورای گفت‌وگو و کمیته ماده 76 با یکدیگر در ارتباط هستند. آیا در چنین شرایطی نیازی هست که دولت در اتاق بازرگانی و حتی هیات رییسه نماینده داشته باشد؟
این یک تکلیف قانونی است. ممکن هم هست که یک روز قانون بگوید که آنها نباشند. اما وجود این آقایان به‌ویژه باتوجه به تحریم و مشکلاتی که به‌خاطر تحریم رخ داده است بسیار مفید است تا مسوولان دولتی بیشتر در جریان مشکلات بخش خصوصی باشند و با کمک یکدیگر آنها را رفع کنیم.
فرض کنیم قانون اجباری نگذاشته باشد. شما موافق حضور دولت در اتاق بازرگانی هستید؟
حقیقت این است که دولت بخش بزرگی از اقتصاد را در اختیار دارد و نمی‌توان منکر اهمیت دولت شد. در این شرایط من معتقد هستم که باید دولتی‌ها در اتاق بازرگانی هم حضور داشته باشند. زمانی که بخش خصوصی توانست اکثریت اقتصاد را در اختیار خود بگیرد دیگر نیازی به حضور دولتی‌ها نیست.
آیا شورای گفت‌وگو توانسته است به اهداف خود برسد؟
در حال حاضر آنقدر مشکل وجود دارد که نمی‌توانیم بگوییم به اهداف خود رسیده‌ایم. ما دو شورای گفت‌وگو داریم. یکی در ایران و دیگری مربوط به شهرستان‌ها که بنده عملکرد شورای گفت‌وگوی تهران را بسیار مطلوب ارزیابی می‌کنم.
برنامه شما برای این دوره انتخابات اتاق بازرگانی چیست؟
من به‌دنبال افراد شایسته هستم. افرادی لایق که شایستگی حضور در اتاق بازرگانی را داشته باشند و اهداف و تصورات آنها با مسایل ملی گره خورده باشد. در عین حال من دنبال این هستم که افرادی که دانش و تجربه را در کنار یکدیگر دارند به اتاق بازرگانی بیایند.
این برنامه برای سایرین است. شما به‌عنوان یکی از 40نماینده تهران در صورت انتخاب چه برنامه‌یی را می‌خواهید اجرایی کنید؟
به‌نظر من قوانین دست و پا گیر زیادی در اقتصاد ایران وجود دارد. برنامه اصلی که من در ذهن دارم کاهش این قوانین برای بهبود اوضاع تجارت در ایران است. در کنار این موضوع باید مساله روان‌سازی تولید را هم در دستور کار قرار داد. برنامه دیگر من دست کشیدن از بحث یارانه‌ها است تا کشور بتواند به‌سمت رقابت کامل حرکت کند.
