در روزهای ثبتنام ریاستجمهوری به قدری آدمهای متفاوت بدون داشتن معیاری منطقی در وزارت کشور دیده شدند که بسیاری از نبودن قانونی برای جلوگیری از این روند اعتراض کردند، اما برخی کشورها توانستند مشکل را حل کنند. ثبتنام برای انتخابات ریاستجمهوری به مدت پنج روز در محل وزارت کشور در جریان بود و افراد مختلفی برای حضور در این رقابت سیاسی حاضر شدند. اما موضوعی که در این مدت توجه رسانهها را بیشتر از هرچیز دیگری به به خود جلب کرد، حضور چهرههای سیاسی و شناخته شده نبود. بلکه تعدد و تکثر آدمهای عادی بود که حتی از نظر سن شناسنامهیی برای چنین مسوولیتی آمادگی نداشتند. خبرگزاری مهر نگاهی به کشورهایی انداخته که با وضع یک قانون اساسی جلو بروز چنین مشکلاتی را گرفتهاند. البته این گزارش مربوط به انتخابات مجلس است.
سپرده سیاسی
نامش را سپرده سیاسی گذاشتهاند، یعنی پولی که یک نفر در ازای حق نامزد شدن برای انتخابات به دفاتر سیاسی مخصوصی پرداخت میکند. در موارد بسیار خاصی این مبلغ به نامزدها برگردانده میشود؛ برای مثال زمانیکه فرد در به دست آوردن آرای مردمی موفق باشد در نهایت پیروز نشود. هدف ازبرقراری این سیستم جلوگیری از حضور افراد غیر مرتبط و به حاشیه رفتن ثبتنام افراد در انتخابات است.
استرالیا
در استرالیا این مبلغ برابر هزار دلار برای ثبتنام در انتخابات سطح پایینتر و دو هزار دلار برای مجلس سناست، اگر کاندیدا چهار درصد از آرا را به خود اختصاص دهد میتواند این پول را پس بگیرد.
کانادا
در کانادا یک نفر برای نامزدی در انتخابات پارلمانی باید سپرده هزار دلاری بدهد که در گذشته اگر ۱۰ تا ۱۵درصد از آرا را به دست بیاورند، این پول به آنها برمیگشت، اما در حال حاضر نامزدها با دریافت این پول باید به فعالیتهای انتخاباتی بپردازند.
هنگکنگ
هر یک از نامزدهای شورای قانونگذاری هنگکنگ باید یک سپرده ۵۰هزار دلاری هنگکنگ برای حضور در یک حوزه انتخاباتی بپردازند، این مبلغ در حوزههای عملکردی به ۲۵ هزار دلار هنگکنگ میرسد. این مبالغ در صورتیکه نامزد مورد نظر حداقل سه درصد از آرا را به دست نیاورد، به عنوان جریمه باقی میماند.
هند
در جمهوری هند نامزدهای انتخابات برای مجلس سنا باید ۲۵ هزار روپیه و برای انتخابات مجلس سنا ۱۰ هزار روپیه بپردازند. این مبلغ در ردههای بعدی انتخاباتی فرق میکند. البته نامزد شکست خورده دیگر نمیتواند این مبلغ را داشته باشد.
ژاپن
سپرده انتخاباتی ژاپن یکی از گرانترین کشورهایی است که چنین سیستمی دارند، کسی که برای انتخابات در هر بخشی کاندیدا میشود، باید سه میلیون ین بپردازد. در انتخابات محلی هم این سیستم با همین مبلغ وجود دارد و تنها در انتخابات شورای شهر و روستا لازم نیست مبلغی پرداخته شود.
این سیستم سپردهها در ژاپن از سال ۱۹۲۵ و به عنوان یکی از قوانین انتخابات عمومی این کشور برگزار میشود، این قانون جهت جلوگیری از حضور نامزدهای نامربوط، محدود کردن افرادی که قصد حضور دارند و اختلال در روند فعالیتهای انتخاباتی تصویب شد.
مالزی
در مالزی سپرده انتخاباتی ۱۰ هزار رینگیت برای صندلی پارلمانی است، این مبلغ برای کرسیهای پایینتر کاهش پیدا میکند. اما از سال ۲۰۰۴ قانون به شکلی تغییر کرده که هر نامزد مبلغ 5هزار رینگیت اضافه پرداخت میکرده تا برای تمیز کردن پلاکاردها و پوسترهای تبلیغاتی استفاده شود.
بریتانیا
از سال ۱۹۸۵ در بریتانیا سپردههایی برای حضور نامزدها در انتخابات مجلس عوام در نظر گرفته شد، این مبلغ ۵۰۰ یورو بود که باید به صورت نقدی به بانکدار پرداخت میشد و نامزدها در صورتی که 5درصد از آرا را به دست میآوردند، این پول را پس میگرفتند. در بریتانیا این مبلغ برای انتخابات پارلمان اسکاتلند، مجمع ملی ولز، شورای شهر لندن، مجمع شمالی ایرلند 5هزار یورو است.
نیوزیلند، سنگاپور و ایرلند
این سه کشور هم هریک با در نظر گرفتن سپردهیی برای نامزدهای انتخابات در حوزههای مختلف سعی در کنترل حضور نامزدهای بیربط به شرایط را دارند. مبالغی که در صورت کسب ۵ تا ۸ درصد آرا به آنها بازگردانده میشود.