ایسنا پرندهشناسان باید زمان زیادی را در طبیعت صرف گوش دادن به صدای پرندگان و تماشای آنها کنند تا بتوانند جمعیت پرندگان در یک منطقه را تخمین بزنند، اما مناطقی نیز وجود دارند که دسترسی به آنها به دلیل شرایط سخت زمین، برای انسان مشکل است. در این موقعیت، پهپادها به کمک انسان میآیند.
آزمایشهای جدید صورتگرفته در دانشگاه گتیسبرگ دلالت بر این امر دارد که پهپادهای مجهز به ضبطکنندههای صوتی میتوانند به دانشمندان کمک کنند تا با جمعآوری اطلاعات از مناطقی که انسان نمیتواند به آنجا پا بگذارد، جمعیت پرندگان را برآورد کرده و همچنین درصد هرگونه خطای انسانی در آن ناحیه را به صفر برساند.
در این آزمایش، یک قلاب ماهیگیری به پهپاد متصل شده و یک ضبطکننده صوتی به فاصله هشت متر در پایین کوادکوپتر بصورت معلق قرار گرفت. پهپاد نمونههای صوتی را از یک زمین بازی در پنسیلوانیا جمعآوری کرد. سپس چندین محقق نمونههای صوتی را بازنگری کرده تا متوجه شوند که چه گونههایی و چندین گونه در آنجا وجود داشته است. این اطلاعات با یافتههای یک پرندهشناس میدانی که شخصا در زمین به صداها گوش کرده بود، مقایسه شد.
اندرو ویلسون، سرپرست این آزمایش اظهار کرد: ما پرندگان را در 51 منطقه با استفاده از شمارش نقطهیی استاندارد (که پنج دقیقه زمان میبرد) شمارش کردیم و پهپادها با ضبطکنندهها در همان روز روی همان مناطق پرواز کردند. ما متوجه شدیم که در بسیاری از گونهها، شمارشی که از ضبطکنندههای نصبشده روی پهپادها به دست آمده، شباهت زیادی به نتایج بهدست آمده از پرندهشناسان میدانی بسیار باتجربه دارد. اشکالاتی نیز در شمارش با پهپادها وجود دارد. نخست آنکه نمونههای صوتی منجر به کمشمارش شدن کبوتر باران میشد. زیرا صدای این پرندگان که فرکانس پایینی دارد، در صدای پهپادها گم میشد. همچنین یکی از گونهها، به نام طرقه خاکستری با تراکم زیادی آواز میخواند که شمارش جداگانه پرندگان از طریق نمونههای صوتی را مشکل میکرد.