اعضای شورایاری‌های مناطق مختلف تهران زحمات زیادی برای تهیه گزارش از مشکلات و کمبودهای محلات متحمل می‌شوند و هر از چند گاهی هم در شورای شهر مواردی را مطرح می‌کنند اما هنوز معلوم نیست که کارایی این گزارش‌ها چیست و اصلا این موارد باید در کجا انعکاس داده شود و چگونه به آن رسیدگی شود؟ متاسفانه وضعیت به گونه‌یی است که همچنان این اعضا که در محلات به صورت میدانی مسائل مردم را می‌بینند، نمی‌توانند با شهردار مناطق به راحتی در ارتباط باشند و مسائل و مشکلات مناطق را به راحتی بیان کنند. به همین دلیل معتقدم که شورایاری‌های محلات در تمام مناطق شهر تهران باید در جلسات غیر علنی شورای شهر تهران حاضر شوند و گزارش‌های خود را با ما در میان بگذارند. چون در حال حاضر این گزارش‌هایی که داده می‌شود، روند رسمی و مداومی ندارد. بنابراین
گزارش‌دهی اعضای شورایاری‌های محلات مختلف پایتخت باید در برنامه سالانه مناطق 22گانه شهرداری تهران تعریف شوند تا در نهایت زحمات این افراد نتیجه خوبی برای مردم داشته باشد. از سوی دیگر، بحث‌های دیگر در حوزه وظایف شهرداری و مدیریت شهری تهران مطرح است. ما در مجموعه مدیریت شهری باید به اموری بپردازیم که با زندگی عمومی و روزانه مردم سر و کار دارد و نتیجه آن مورد نیاز مردم است اما متاسفانه این موارد همچنان در برنامه‌ریزی‌های شهری مغفول مانده است ما مدام به دنبال پروژه‌هایی هستیم که نه تنها بر زندگی مردم تاثیر مثبتی ندارد که حتی گاهی اوقات هم مشکلاتی را برای آنها در شهر رقم می‌زند. معتقدم ما در مدیریت شهری باید رویکردمان را از درآمد محوری به بهبود محوری زندگی شهروندان تغییر دهیم. اما چون رویکرد بهبود محوری سر و صدای آنچنانی ندارد مدیریت شهری آنها را جزو اقدامات مهم و اصلی خود تلقی نمی‌کند در حالی که دو موضوع درآمد محوری و توجه به پروژه‌های شهری در مقیاس بزرگ ذهن همه را از اهداف اصلی که مدیریت شهری باید دنبال کند، منحرف کرده است. بنابراین ما باید با کارهای خرد، کوچک و مینیاتوری در زندگی مردم تاثیر بگذاریم و این
مشکلات آنها را اعم از موانع، پیاده‌روها، نگهداشت و امنیت بوستان‌ها، ترافیک محلی و انواع آلودگی‌های زیست محیطی بر طرف کنیم. در حال حاضر بوستان‌های تهران با وجود بازدیدها و مبالغ هنگفتی که صرف نگهداشت آن می‌شود اما همچنان مورد استفاده بخش زیادی از مردم قرار نمی‌گیرد، پس تمام این هزینه‌ها برای چه چیزی انجام می‌شود. مگر جز این است که تمام این بودجه‌هایی که از سوی مدیریت شهری هزینه می‌شود، برای افزایش رفاه و آسایش شهروندان است؟ پس چرا رفاهی که مورد انتظار است برای آنها به وجود نمی‌آید؟ بنابراین لازم است برای حل این مشکلات در شهر تهران به سه مساله رسیدگی کنیم. لازم است ما در وهله اول به نظرات شورایاری‌های محلات مختلف پایتخت به عنوان کسانی که در اصل قضیه قرار دارند و مشکلات و مسائل مردم محلات را از نزدیک مشاهده و رصد می‌کنند، توجه داده شود و در وهله بعدی نیز لازم است در برنامه‌های سالانه شهرداری مسوولیت‌ها، هزینه‌ها و بودجه‌های مورد نیاز شورایاری‌های محلات مختلف شهر تهران دیده شود و در سومین مرحله نیز حتما باید اولویت‌های مجموعه مدیریت شهری در پایتخت را تغییر دهیم یعنی به جای توجه بیش از اندازه به پروژه‌های بزرگ
مقیاس و اقدامات بزرگ، پر هزینه، زمان بر و بدون مطالعه اولویت را به اقدامات کوچک و خرد تغییر دهیم زمانی که این سه اقدام را انجام دادیم آن وقت می‌توانیم شاهد ارتقای کیفیت زندگی و رضایت مردم و شهروندان شهر تهران باشیم.
