گروه اقتصاد اجتماعی|
بنین، موزامبیک و نپال کشورهایی هستند که بیشترین زیان را از تغییرات آب و هوایی، کمبود آب و افزایش قیمت مواد غذایی دیدند. در همین راستا سازمان ملل اعلام کرد که قیمت مواد غذایی در سال جاری افزایش نمی‌یابد، اما در طولانی مدت شاهد نوسانات قیمت خواهیم بود. این نوسانات به این علت است که صنعت مواد غذایی در هماهنگی با دو برابر شدن میزان تقاضا ناتوان مانده است. عوامل دیگری مانند کمبود آب، فرسایش زمین و تغییر اقلیم در این ناتوانی موثر هستند. جوامعی که بیشترین ضرر را از نوسانات قیمت مواد غذایی متحمل می‌شوند در واقع کمترین نقش را در نابرابری عرضه و تقاضا دارند. در ادامه 5 نمودار این مدعا را اثبات می‌کند.
قیمت جهانی مواد غذایی
اگرچه قیمت مواد غذایی در سال‌های اخیر کاهش داشته است، نوسانات در قیمت‌ها -مانند سال‌های2008 و 2007- بیشتر شده که این موضوع به خاطر تغییرات آب و هوایی و کمبود آب است. انتظار می‌رود که افزایش جمعیت جهان و درآمد باعث افزایش نوسانات در سال‌های آینده شود.
(به نمودار 1 رجوع شود)
قیمت جهانی غذا شاخص قیمت مواد غذایی فائو -نمودار نشان‌دهنده میانگین مواد غذایی اصلی- گوشت، لبنیات، حبوبات، سبزیجات و شکر- است.
ردپا در محیط‌زیست
کشورهای ثروتمند سرمایه‌گذاری‌های بیشتری در مورد خطرات زیست‌محیطی که باعث افزایش قیمت مواد غذایی می‌شود انجام می‌دهند. این کشورها همچنین بیشترین منابع طبیعی را مصرف می‌کنند و بیشترین میزان انتشار گازهای گلخانه‌یی را دارند.
رد پا در محیط زیست معیاری است برای اندازه‌گیری تاثیر فعالیت‌های انسانی بر محیط‌زیست.
از طرف دیگر قطر، استرالیا و امریکا بیش از چهاربرابر مقداری که سیاره زمین بتواند خود را بازسازی کند از منابع طبیعی استفاده می‌کنند. این مقدار در طولانی مدت موجب کاهش سطح آب‌های زیرزمینی، جنگل‌زدایی، کمبود شیلات و انباشتگی کربن‌دی‌اکسید در جو خواهد شد.
(به نمودار 2 رجوع شود)
آسیب تغییرات آب و هوا
کشورهایی که کمترین اثرات محیط‌زیستی را دارند درمعرض بیشترین خطر از جانب تغییرات آب و هوایی مانند بالا آمدن آب دریا و کمبود آب هستند. شاخص سازگاری جهانی نوتردام باتوجه به ظرفیت‌ها و عوامل تاثیرگذار به هر کشور در زمینه سازگاری با تغییرات آب و هوایی نمره‌یی را اختصاص داده است. بنین، نپال و موزامبیک بیش از دو برابر کشورهایی مانند امریکا و انگلستان در برابر تغییرات آب و هوا آسیب‌پذیر هستند.
ناکامی در مقابله با اثرات تغییر اقلیم مانند کمبود آب و فرسایش زمین باعث ضعیف شدن صنعت تولید مواد غذایی و در نتیجه نوسانات قیمت بیشتر شده است.
(به نمودار 3 رجوع شود)
درآمد ناخالص ملی در صورت افزایش
دو برابری قیمت‌ها
موج ناگهانی در تغییرات قیمت مواد غذایی مانند گندم، ذرت و سویا به منزله درآمد بیشتر برای بخش عمده‌یی از کشورهای صادر‌کننده مانند امریکا و اتریش است. اما در صورت تکرار رشد بی‌سابقه‌یی که در سال2007 اتفاق افتاد، کشور وارد‌کننده عمده‌یی مانند هند بیش از 50میلیارد دلار از در آمد ناخالص ملی خود را از دست خواهد داد.
(به نمودار 4 رجوع شود)
درصد سود و زیان درآمد ناخالص ملی
هرگونه افزایش قیمت مواد غذایی بیشترین تاثیر را روی خانواده‌هایی می‌گذارد که بزرگ‌ترین مصرف‌کننده هستند.
اگر نگاهی به تناسب سود و زیان کشورها در تولید ناخالص ملی بیندازیم، متوجه می‌شویم که هند کمی ضرر کرده است. بنین، موزامبیک و نپال ضرر زیادی را متحمل شده‌اند.
برای مثال بنین در سال‌های2007 و 2008 حدود 9درصد از درآمد ناخالص ملی خود را به خاطر افزایش قیمت مواد غذایی از دست داد.
(به نمودار 5 رجوع شود)
