اگرچه لیزینگ مسکن انواع و اقسام مختلفی دارد اما تحمیل منابع مالی بسیار برای شرکت‌های خدمات‌دهنده و همچنین نرخ سود بالا برای متقاضیان موجب شده که لیزینگ مسکن در کشور ما مورد استقبال قرارنگیرد.
در حال حاضر شرکت‌های لیزینگ بخشی از هزینه خرید مسکن را نقدا ازمتقاضی دریافت می‌کنند و خریداران مابقی مبلغ را به صورت اقساطی و با سود 30 تا 35درصد پرداخت می‌کنند. براین اساس متقاضی مسکن باید ماهانه مبلغی درحدود 3 تا 4میلیون تومان را به شرکت‌های لیزینگ پرداخت کند که با شرایط موجود همه اقشاردرآمدی نمی‌توانند از این خدمات استفاده کنند و بهره‌گیری از لیزینگ مربوط به دهک‌های بالای درآمدی است. خدمات لیزینگ در سال‌های گذشته نیز ارایه می‌شد به عنوان نمونه بانک‌های خصوصی ازجمله پارسیان وام‌هایی را با مبلغ 50 تا 100میلیون تومان پرداخت می‌کردند که با این مبلغ 70 تا 80درصد از هزینه خرید مسکن تامین می‌شد اما درعوض متقاضی ملزم به پرداخت اقساطی با بهره 25درصد بود. با شرایط موجود این امکان وجود دارد که تبلیغ و رشد شرکت‌های خدمات لیزینگ موجب شود که کنترل قیمت مسکن ازدست مسوولان خارج شود و تورم ایجاد شده بر دیگر اقشار درآمدی نیز تاثیر گذاشته و بازار مسکن را با مشکلات بسیاری مواجه کند پس توصیه می‌شود که از دیگر روش‌های لیزینگ استفاده شود. براساس پیشنهاد جدید سازندگان مسکن به بانک‌ها یک نوع خاصی از لیزینگ تعریف می‌شود که
براساس آن بانک‌ها به عنوان کارگزار، واحدهای مسکونی را دراختیار متقاضیان قرارمی دهند؛ دراین روش بانک‌ها نیاز به سرمایه مالی هنگفت ندارند و تنها واسط میان متقاضی و سازندگان مسکن هستند به همین دلیل 80درصد از بانک‌ها استقبال خوبی از این پیشنهاد داشتند، البته دراین نوع از لیزینگ نیزخریدار باید تمام مبلغ را پرداخت کند تا خانه‌دارشود و متقاضی می‌تواند 50درصد از هزینه مسکن را از بانک دریافت کند و مابقی را به صورت اقساطی پرداخت کند.
