کمیل طیبی
اقتصاددان
توافق هستهیی بر جنبههای مختلف جامعه ایران تاثیرگذار خواهد بود اما اثرات اقتصادی آن به مراتب بیشتر خواهد بود.
آثار اقتصادی توافق حاصل شده و لغو تحریمها ابتدا در اقتصاد کلان جریان خواهد یافت و جذب سرمایهگذاریهای خارجی که از 2-3 ماه پیش شروع شده، حضور در بازارهای بینالمللی و بهبود فضای کسبوکار کشور در نهایت منجر به رشد اقتصادی خواهد شد. واقعیتی که در پس این توافق انجام گرفته، وجود دارد، این است که منافع حاصل از آن به مراتب بیشتر از هزینههای انجام نشدن آن بوده و هست.
توافق هستهیی نقطه شروع و عطفی برای اقتصاد کشور است که میتواند بهبود زیادی بر چرخه اقتصادی کشور به ارمغان بیاورد. در این میان اما نگرانیهایی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه با آزاد شدن پولهای بلوکه شده و باز شدن دروازههای تجاری، چالشهایی ناشی از وفور منابع به وجود آید که اقتصاد کشور را در معرض بیماری هلندی و واردات بیرویه قرار دهد که این مساله هوشیاری دولت را میطلبد. بنده بعید میدانم دولت یازدهم نتواند از پس مدیریت این چالش برآید.
در این زمینه خوشبینی بسیاری وجود دارد که دولت با مدیریت هوشمندانه و کمکهای کارشناسی این دوره را هم با کمترین آسیب پشت سر گذارد. به هر حال با توجه به ظرفیتهای اقتصاد کشور که به دلایلی همچون وضعیت رکود-تورمی، اعمال تحریمها، غیبت از بازارهای بینالمللی و عدم انتقال تکنولوژی داشته است از دولت انتظار میرود به انضباط مالی، حمایت از بخش خصوصی برای تعامل با بازارهای بینالمللی، اصلاح نظام بانکی و نظام مالیاتی ادامه دهد تا زمینههای جذب سرمایهگذاری خارجی برای کشور مهیا شود زیرا مهمترین دستاورد توافق هستهیی به صفشدن سرمایهگذاران خارجی برای ورود به بخشهای اقتصادی کشور است. توافق هستهیی یک توافق تاریخی است که تاریخ اقتصادی کشور را به خصوص در سالهای اخیر با یک نقطه عطف روبهرو کرد که با جلوگیری از نوسانات اقتصادی، بوی بهبود از اوضاع را به مشام میرساند.