برف نانویی ساخته شد
دانشمندان حوزه فناوری‌نانو در اقدامی غیرمنتظره با استفاده از ترکیبات فلزی و نیمه‌هادی، برف‌های کوچک فلزی تولید کردند. به گزارش ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، محققانی که در زمینه سطح اتم‌ها کار می‌کنند با دستکاری فلزات فرصت‌هایی را برای تولید مواد جدید ایجاد می‌کنند.
دانشمندان نیوزیلند و استرالیا که در زمینه سطح اتم‌ها کار می‌کردند برف‌های کوچک فلزی ایجاد کردند، چرا این کار قابل توجه است؟ زیرا اتصال اتم‌های منفرد به هم برای ایجاد انقلابی در مهندسی و فناوری از طریق نانومواد ضروری است. ساختارهای نانویی می‌تواند به تولید قطعات الکترونیکی کمک کند، مواد را قوی‌تر و در عین حال سبک‌تر کند یا با اتصال به سموم به پاکسازی محیط زیست کمک کند.
برای ایجاد نانوبلورهای فلزی، دانشمندان نیوزیلند و استرالیا آزمایش‌هایی را با گالیم انجام دادند. گالیم فلزی نرم و نقره‌ای است که در نیمه هادی‌ها استفاده می‌شود و دارای خاصیت غیرمعمول مایع‌شدن در کمی بالاتر از دمای اتاق است.
دکتر نیکولا گاستون و همکار پژوهشی وی دکتر استف لامبی از دانشگاه اوکلند، دکتر کریستا استینبرگن از دانشگاه ویکتوریا ولینگتون با همکارانی به سرپرستی دکتر کوروش کلانترزاده از دانشگاه نیو ساوث‌ولز در این پروژه با هم همکاری کردند. تیم استرالیایی این پروژه، با نیکل، مس، روی، قلع، پلاتین، بیسموت، نقره و آلومینیوم در آزمایشگاه کار کرد. این فلزات در گالیم در دماهای بالا حل شدند پس از خنک شدن، کریستال‌های فلزی در حالی که گالیم مایع باقی می‌ماند، ظهور کردند.
تیم نیوزیلندی هم شبیه‌سازی‌های دینامیک مولکولی را انجام داد تا توضیح دهد که چرا بلورهایی با شکل متفاوت از فلزات مختلف پدیدار می‌شوند.
گاستون درمورد این دستاورد گفت: آنچه ما می‌آموزیم این است که ساختار گالیم مایع بسیار مهم است. این نتایج جدید است زیرا ما معمولاً مایعات را فاقد ساختار یا حاوی ساختار تصادفی می‌دانیم. دانشمندان نشان دادند که تعامل بین ساختارهای اتمی فلزات مختلف و گالیم مایع باعث ایجاد بلورهایی با شکل متفاوت می‌شود. کریستال‌ها شامل مکعب‌ها، میله‌ها، صفحات ۶ ضلعی و شکل‌هایی شبیه به برف بودند. تقارن ۶ شاخه‌ای فلز روی که در آن هر اتم توسط ۶ همسایه احاطه شده است، طراحی شبیه به برف را ایجاد کرده بود.
گاستون تصریح کرد: بر خلاف رویکردهای از بالا به پایین برای تشکیل نانوساختار، این رویکرد از پایین به بالا به اتم‌های خود مونتاژ شونده متکی است. این روش نشان می‌دهد که طبیعت چگونه نانوذرات را ایجاد می‌کند و از روش‌های بالا به پایین بسیار دقیق‌تر است. وی یادآور شد: این تحقیق مسیری جدید و ناشناخته برای نانوساختارهای فلزی را باز کرده است.
آیا ژئومهندسی خورشیدی از گرمایش زمین جلوگیری می‌کند؟
دولت بایدن (رییس‌جمهور امریکا) در حال اجرای یک طرح پژوهشی بحث‌برانگیز در زمینه ژئومهندسی خورشیدی است که بسیاری از کارشناسان با آن مخالف هستند.
به گزارش وبگاه گاردین (Guardian)، با تشدید گرمایش جهانی، دولت امریکا طرحی را برای مطالعه بیشتر درباره مفهوم بحث‌برانگیز انحراف پرتوهای خورشید قبل از برخورد با زمین که به نظر داستانی علمی‌تخیلی است، تنظیم کرده است؛ اما بسیاری از دانشمندان هرگونه اقدام در زمینه آنچه را که ژئومهندسی خورشیدی (solar geoengineering) نامیده می‌شود، محکوم می‌کنند.
در فرآیند ژئومهندسی خورشیدی، ذرات انعکاسی می‌توانند به استراتوسفر (لایه دوم جو زمین، بیش از ۲۰ کیلومتر بالاتر از سطح زمین) فرستاده شوند، اشعه خورشید را به فضا برگردانند و سیاره زمین را خنک نگه‌دارند.
کاخ سفید یک طرح پنج‌ساله برای پژوهش درخصوص «مداخلات آب و هوایی» تنظیم کرده است که شامل روش‌هایی مانند اعزام تعدادی هواپیما برای پاشیدن ذرات بازتابنده به قسمت‌های بالایی جو به‌منظور جلوگیری از افزایش دما در نتیجه تابش نور خورشید است.
چندین محقق امریکایی، می‌خواهند راه‌هایی را برای دستکاری سیستم آب‌وهوایی به منظور کمک به مهار گرمایش جهانی بررسی کنند؛ هرچند اذعان می‌کنند که بسیاری از خطرات ناشی از آن کاملاً شناخته‌شده نیستند. تلاش‌های قبلی برای انجام آزمایش‌ها در زمینه آنچه مدیریت تابش خورشیدی نامیده می‌شود، با مخالفت شدید روبرو شده است.
