اکثر کشورهای جهان به تاثیرگذاری هوش مصنوعی در صنایع و بخش‌های مختلف اقتصادی پی برده‌اند اما در عین حال می‌دانند اگر خواهان قدرت گرفتن آن و استفاده از مزایای آن هستند، باید قوانینی تدوین کنند که بتواند مزایای هوش مصنوعی را در اختیار شهروندان قرار دهد وجلوی معایب آن را نیز بگیرد. این در حالی است که برخی کشورها سریع‌تر از دیگر کشورها پیش‌روی می‌کنند اما هوش مصنوعی به زودی فراگیر خواهد شد و منافع اقتصادی بزرگی را برای کشور‌هایی به همراه خواهد داشت که در مسیر درست هوش مصنوعی گام برمی‌دارند. مجله فوربز گفت‌وگویی با ترونگ گی و آبیشک سریواستاوا، نویسندگان مقاله «رقابت جهانی هوش مصنوعی-کشورها چطور باید از عقب‌ماندگی جلوگیری کنند» انجام داده است. آنان بیشتر روی چشم‌اندازهای تصمیم‌گیری‌های رهبران جهان تمرکز کرده‌اند و موضوع رقابت کشورها در زمینه هوش مصنوعی برایشان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. در تحقیق ترانگ آبیشک کشورها براساس چهار فاکتور اصلی مورد سنجش قرارگرفته‌اند: فعالیت استارت‌آپ‌های هوش مصنوعی: از جمله سرمایه‌گذاری روی استارت‌آپ‌های هوش مصنوعی در ازای سرمایه و تعداد یونیکورن‌ها (شرکت‌هایی که بالای یک میلیارد دلار ارزش دارند) در ازای هر میلیون نفر جمعیت. مشاغل مربوط به هوش مصنوعی: درصد مشاغل مربوط به هوش مصنوعی در هر اقتصاد. استفاده از هوش مصنوعی در بخش خصوصی: شامل سطوح استفاده از هوش مصنوعی و سرمایه‌هایی که در ۱۰ شرکت بزرگ کشور به هوش مصنوعی اختصاص داده شده‌اند. دانش و مهارت‌های هوش مصنوعی: شامل مراکز پرورش دانشگاهی یا با بودجه دانشگاهی در پنج دانشگاه برتر کشور و تعداد حق اختراع‌های مربوط به هوش مصنوعی در ازای هر یک میلیون نفر جمعیت. ترانگ و آبیشک پیش‌بینی می‌کنند در حال حاضر ما در میانه یک رقابت جهانی هوش مصنوعی هستیم، در طول ۱۰ سال، کاربرد‌های بیشتری از هوش مصنوعی در اختیار همگان قرار می‌گیرد. ترانگ و آبشیک می‌گویند: «هوش مصنوعی همانند الکتریسیته در قرن ۱۹، تاثیر مهمی روی اقتصاد جهانی امروز خواهد داشت… در اواخر قرن ۱۹، الکتریسیته در حال شهرت گرفتن بود و مشخص شد که این انرژی نیازمند یک چارچوب جدید است و با دیگر کالاها متفاوت است. هرکسی که مهندسی و اقتصاد متکی بر الکتریسیته را از بر بود می‌توانست مسیر تاریخ را تغییر دهد. پیشرفت با تکنولوژی‌های متحول‌کننده به صورت خطی یا قابل پیش بینی نیست. مزایای استفاده از الکتریسیته برای کاربران اولیه مشخص نبود اما کسانی که دریافتند الکتریسیته می‌تواند جوامع را به‌طور کلی متحول کند پتانسیل آن را درک می‌کردند.» آنان معتقدند برخی کشورها سریع‌تر از دیگر کشورها پیش‌روی می‌کنند اما هوش مصنوعی به زودی فراگیر خواهد شد و منافع اقتصادی بزرگی را برای کشور‌هایی به همراه خواهد داشت که در مسیر درست هوش مصنوعی گام برمی‌دارند. چرا هوش مصنوعی باید برای دولت‌ها اهمیت داشته باشد هوش مصنوعی نیز به همان شکل در حال متحول کردن کشورها و صنایع است. آن کشور‌هایی بیشترین سود را از هوش مصنوعی می‌برند که استراتژی براساس بنیان محلی و اکوسیستم‌های اقتصاد جهانی ایجاد کنند. آبیشک می‌گوید: «هوش مصنوعی می‌تواند به بهبود تقریبا تمامی محصولات، خدمات یا زیرساخت‌های کشور کمک کند. هوش مصنوعی محصولات بهتری را رهبری می‌کند و با این محصولات به پیروزی شما در بازار کمک می‌کند. هرچه هوش مصنوعی بهتر باشد، تجربه مصرف کنند، قابلیت‌ها و قیمت پایین‌تری خواهیم داشت. پس درنتیجه دولت‌های پیشگام نیز این موضوع را درک می‌کنند و در حال ایجاد زیرساخت آن هستند.»
کدام کشورها در زمینه هوش مصنوعی
پیشتاز هستند؟
آبیشک می‌گوید: « چین تلاش زیادی را در حوزه هوش مصنوعی و ساخت این قابلیت‌ها کرده است. اما از لحاظ رویکرد بخش خصوصی، به طرز تعجب‌آوری کشورهای کوچک‌تری مثل و سنگاپور بهترین عملکرد را دارند.» امریکا و چین نیز بازیگران مهم جهان هوش مصنوعی هستند. ما می‌دانیم که در بلندمدت، داده بیشتر با هوش مصنوعی بهتر مساوی است و درنتیجه نقش چین و امریکا به میزان داده‌ای که جمع‌آوری می‌کنند بستگی دارد. امریکا همچنین در طراحی الگوریتم‌ها و توسعه موج جدید تکنولوژی هوش مصنوعی پیشتاز است. به دلیل این نوآوری، آنها می‌توانند بهترین استعداد‌ها را جذب کنند و به همین دلیل چرخه قدرتمندی در کشور ایجاد می‌شود. آلمان از لحاظ بخش خصوصی مقدار زیادی مشاغل مربوط به هوش مصنوعی به ویژه در شرکت‌های کوچک و متوسط و بخش تولیدی ایجاد کرده است.
پیشنهاداتی برای استفاده از
پتانسیل هوش مصنوعی
ترانگ در خصوص اهرم‌های سیاسی تاثیرگذار بر سیاست کشورها و رویکرد کشورها در خصوص رقابت در این خصوص می‌گوید: «یکی از چیز‌هایی که به نظر من مهم است سرمایه‌گذاری در پشتیبانی از بخش تحقیق و توسعه است. انگلستان، قاره امریکا و کانادا یک دهه پیش سرمایه‌گذاری روی هوش مصنوعی را آغاز کردند و حالا شاهد مزایای آن هستند. روند برای آنها تقریبا مثل همیشه است، در حالی که کشورهای نوپا باید در زمینه تامین بودجه تحقیق و توسعه بسیار تلاش کنند.» از نظر او پیدا کردن یک توازن مناسب بین اشتراک‌گذاری داده و محافظت از داده نیز نقش مهمی در آینده کشورها خواهد داشت. اگر کشوری برای نحوه استفاده از داده قوانین سخت و بی‌رحمانه داشته باشد، این موضوع روی مزایای هوش مصنوعی برای آن کشور تاثیر منفی خواهد داشت اما محافظت از حریم خصوصی داده نیز در این زمینه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
حفاظت از حریم خصوصی با هوش مصنوعی
از زمان پیدایش آیفون، بسیاری از قابلیت‌های هوشمند گوشی‌های همراه ریشه در جای دیگری دارند: زیرساخت‌هایی به نام فضای ابری. اپلیکیشن‌های موبایلی داده‌های کاربر را برای انجام فرایندی مثل رونویسی صدا یا ارایه پیشنهادات متنی به فضای ابری ارسال می‌کنند. حالا اپل و گوگل هردو می‌گویند که گوشی هوشمند این شرکت‌ها به اندازه‌‌ای هوشمند شده که می‌تواند فرایند‌های ضروری و حساس یادگیری ماشینی را به‌طور مستقل انجام دهد و دیگر برای این کارها نیازی به فضای ابری نیست. اپل و گوگل هردو می‌گویند که یادگیری ماشینی داخلی باعث بهبود وضعیت حریم خصوصی و افزایش سرعت اپلیکیشن‌ها می‌شود. از آنجایی که نیازی به انتقال داده‌ها نیست، خطر نشت داده‌ها از بین رفته و از آنجایی که نیازی به ارسال و دریافت اطلاعات نداریم در زمان نیز صرفه‌جویی می‌شود. همچنین نگهداری داده روی گوشی‌های همراه باعث می‌شود تا ارتباطی بین مشتریان و اکوسیستم این غول‌های تکنولوژی ایجاد شود و احتمال خروج از اکوسیستم کاهش یابد. همچنین کسانی که نگران حریم خصوصی بودند حالا با خیال راحت داده‌های بیشتری را به اشتراک می‌گذارند. نو آوری جدید این شرکت‌ها در حوزه یادگیری ماشینی به یک باره حاصل نشده و مدت‌ها است که این شرکت‌ها روی محدود کردن داده‌هایی که فضا‌های ابری امکان مشاهده آن را دارند کار کردند. اخیرا هر دو شرکت تکنولوژی دیگری به نام یادگیری متحد را به کار گرفته‌اند. این تکنولوژی به سیستم یادگیری ماشینی در فضای ابری اجازه می‌دهد که بدون سرک کشیدن در داده‌های خام بروزرسانی شود؛ در این روش هر کدام از دستگاه‌ها داده را به صورت داخلی پردازش کرده و تنها به‌روزرسانی پردازش شده را در اختیار فضای ابری قرار می‌دهند. این پیشرفت نه تنها به پیشرفت در علم کامپیوتر وابسته است، بلکه شرکت‌ها نیز باید مشکلات پردازش داده روی دستگاه‌های مشتریان را رفع کنند. گوگل گفته است که سیستم یادگیری متحد تنها زمانی عمل می‌کند که دستگاه به برق متصل، بیکار و دارای اتصال اینترنت رایگان باشد. این با بهبود قدرت پردازشگر‌های موبایل امکان‌پذیر شد. گوگل برای محافظت از حریم خصوصی، وعده پردازش داخلی داده‌ها را داده و نشانه‌های موجود حاکی از توسعه این فعالیت‌ها است.
حریم خصوصی به محدود کردن قدرت
نیز مربوط است
مایکل ویل، سخنران حقوق دیجیتال در دانشگاه لندن، می‌گوید پردازش داده درون دستگاهی می‌تواند چیز خوبی باشد اما نحوه نمایش و ارایه آن نشان می‌دهد که این تکنولوژی نیز ابزاری برای نگه داشتن کاربران در اکوسیستم‌های سودآور دیجیتال است. ویل می‌گوید: « حریم خصوصی گاهی با محرمانه ماندن داده‌ها اشتباه می‌شود اما حریم خصوصی به محدود کردن قدرت نیز مربوط است. اگر شما یک شرکت بزرگ تکنولوژی باشید و بتوانید تعریف حریم خصوصی را به عنوان رازداری القا کنید، کسب و کار به روند عادی خود ادامه می‌دهد و شما مجوز فعالیت خواهید داشت..» یک سخنگوی گوگل گفت که این شرکت «به دنبال حریم خصوصی در هرجایی است که محاسبه انجام می‌شود» و داده‌ای که برای پردازش به هسته محاسبه خصوصی ارسال می‌شود «باید برای کاربر ارزشمند باشد.» کامینگز از کلمبیا می‌گوید که تکنیک‌های جدید حریم خصوصی و نحوه عرضه و نمایش آن از سوی این شرکت‌ها، پیچیدگی‌های زندگی دیجیتال را افزایش می‌دهد. در سال‌های اخیر یادگیری ماشینی بیش از پیش کاربرد پیدا کرده و شرکت‌های تکنولوژی به تدریج گستره داده‌هایی که جمع‌آوری و تحلیل می‌کنند را افزایش دادند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی کاربران درمورد محافظت‌های حریم خصوصی دچار سوء برداشت شده‌اند.
