ساینس دانشمندان علوم کامپیوتر و علوم پزشکی به کمک هم حسگرهایی را ایجاد می‌کنند که می‌توانند مشکلات بدن انسان را به راحتی از طریق وارد شدن به روده بیمار اندازه‌گیری و نتایج را برای تشخیص بیماری در خود ثبت کنند.
باکتری‌ها، مولکول‌ها و مواد شیمیایی نهفته در بدن ما دارای نکات مهمی در مورد سلامت ما هستند. دانشمندان علوم کامپیوتر و علوم پزشکی به کمک هم حسگرهایی را ایجاد می‌کنند که می‌توانند مشکلات بدن انسان را به راحتی از طریق وارد شدن به روده بیمار اندازه‌گیری و نتایج را برای تشخیص بیماری در خود ثبت کنند، یا می‌توان این حسگرها را به عنوان یک برچسب روی دندان خود نصب کنید برای ردیابی وضعیت آسیب‌های دهان.
این سنسورها در خوک‌ها مورد آزمایش قرار گرفته است، با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش این روش می‌تواند مسائل مربوط به دستگاه گوارش و معده را بررسی کند. مشکلات معده به کنار در یک مطالعه که در مجله Nature Electronics منتشر شد، دانشمندان یک سنسور ایمپلنت را طراحی کردند که می‌تواند در درمان فیزیکی تاندون‌های بافت‌های عضلانی انسان برای ترمیم کمک کند. این حسگرها پس از آن آنکه ماموریت خود را در داخل بافت‌های انسانی به اتمام رسانید، تجزیه می‌شود؛ بنابراین نیازی به جراحی دیگری برای برداشتن آن نیست. سایوگ فاکس، استاد جراحی ترمیمی در دانشگاه استنفورد می‌گوید: این سنسور از مواد لاستیکی ساخته شده است که کمتر از یک سوم اینچ طول دارد و مخصوص بیمارانی که از آسیب‌های تاندون‌هایشان رنج می‌برند طراحی شده است. یک آسیب جدی تاندون معمولا نیاز به جراحی دارد، ولی این حسگرها مقدار فشاری که بر روی تاندون وارد می‌شود را اندازه‌گیری می‌کند و می‌تواند به بیماران با برنامه‌های توانبخشی به آنها کمک کند. براساس اطلاعات سایت پلیس فتا، سنسورها که این اطلاعات را جمع‌آوری می‌کنند و نتایج را به یک گوشی هوشمند می‌فرستد و اپلیکیشن به بیمار دستور بازخورد مفیدتری مانند «استفاده از قدرت بیشتر» را فراهم کند. پیش از این محققان دانشگاه کنکتیکات موفق به تولید نوعی حسگر زیستی برای سنجش فشار داخلی بدن شده‌اند که انجام برخی رویه‌های درمانی را به علت حل شدن در بدن انسان ساده‌تر می‌کند. این حسگر کوچک و منعطف برای بررسی برخی بیماری‌های مزمن ریه و تورم مغز قابل استفاده است و قبل از آنکه به‌طور کامل در بدن حل شود، می‌تواند برخی اطلاعات حیاتی مربوط به بیماری‌های یاد شده را برای پزشکان ارسال کند.
حسگر مذکور بدون ایجاد جراحت و آسیب به درون بافت‌های نرم بدن فرو می‌رود و اطلاعات را به‌طور بی‌سیم برای دستگاه‌های پزشکی ارسال می‌کند. انتظار می‌رود استفاده عمومی از این حسگر در آینده نزدیک در دنیای پزشکی ممکن شود.
